Tarihe damgasını vuran Osmanlı padişahlarının ölüm nedenleri ve nasıl öldükleri konusunda ki tüm bilgileri bu yazımızda toplamaya çalıştık.
I.Osman (Gazi-Bey) : Osmanlı İmparatorluğu’nun kurucusu olan Osman Gazi 1326’da kalp yetmezliğinden öldü.
I. Orhan (Orhan Gazi) : 1362 yılında 82 yaşındayken felç yüzünden öldü.
I. Mehmed (Çelebi-Kirişçi) : 1421’de yüksek tansiyon yüzünden beyin kanaması geçirdi ve kısa bir süre sonra öldü.
II. Murad (Koca Sultân, Gazi) : Şiddetli bir baş ağrısı sebebiyle yatağa düştü ve üç gün sonra 3 Şubat 1451’de öldü. Ölüm sebebi beyin kanaması veya beyindeki bir tümördür.
I. Selim (Yavuz Sultân Selim) : 21 Eylül’ü 1520’yi 22 Eylül’e bağlayan gece kanserden vefat etti.
I. Süleyman (Kanûnî Sultân Süleyman) : 1566’da Zigetvar kuşatmasının son günü 6/7 Eylül gecesi beyin kanamasından öldü.
II. Selim (Sarı Selim) : Bir hamam alemi sırasına düşmesi sonucu 1574’te göğüs boşluğunda meydana gelen kanama yüzünden öldü.
III. Murad : 17 Ocak 1595’te prostat kanserinden öldü.
III. Mehmed (Adlî) : Bir gün saraya dönerken yolda karşılaştığı bir meczub, “56 gün sonra gelecek kazadan kurtulamazsın. Gafil olma padişahım” demişti. Bu olay Üçüncü Mehmed’i derinden etkiledi. Padişah yemeden, içmeden kesildi ve 22 Aralık 1603’te kalp krizi geçirerek öldü.
I. Ahmed (Bahtî) : Çok gençken, 22 Kasım 1617’de 28 yaşında mide kanserinden öldü.
I. Mustafa (Deli Mustafa) : Osmanlı tarihinin tek “Deli” padişahı olan Sultan Mustafa 1623’te tahtan indirildikten sonra, 20 Ocak 1639’da bir sara nöbeti sırasında öldü.
IV. Murad (Bağdat Fâtihi, Sahib-î-Kıran) : Osmanlı imparatorluğu’nu eski parlak günlerine döndüren Dördüncü Murad, gençlik döneminde çektiği sıkıntılar ve çevresinin de etkisiyle aşırı derecede içkiye düşkündü. 8 Şubat 1640 gecesi sirozdan öldü.
IV. Mehmed (Avcı) : 1687’de tahttan indirildikten sonra dört yıl hapis hayatı yaşadı. 6 Ocak 1693’te Yakalandığı zatürrenin ilerlemesi sonucu öldü.
II. Süleyman : 40 yıl sarayda hapis hayatı yaşadıktan sonra 1691’de tahta çıktı. Viyana bozgun yıllarında sıkıntılı geçen dört yıllık bir padişahlığın ardından, 6 Şubat 1695’te böbrek yetmezliğinden öldü.
II. Ahmet : 6 Şubat 1695 yılında kalp yetmezliğinden veya ödemden öldü.
II. Mustafa : 1703’te bir isyan sonucu tahttan indirildi. Bu olayın üzüntüsünü üzerinden atamadan 29 Aralık 1703’te prostat kanserinden öldü.
III. Ahmed (Lâle Devri Pâdişâhı) : Eğlenceleriyle meşhur Lale Dönemi’nin padişahı olan Üçüncü Ahmed, 1730’da Patrona isyanı sonucu tahttan indirildi. Yıllarca Topkapı Sarayın da hapis hayatı yaşadıktan sonra, şeker hastalığının vücudunda meydana getirdiği tahribatın sonucunda 24 Haziran 1736’da öldü.
I. Mahmud : 21 yıl padişahlık yaptıktan sonra, 13 Aralık 1754’te bir Cuma namazı dönüşünde saraya dönerken attan düşüp, beyin kanaması geçirip öldü.
III. Osman : Üç yıllık hükümdarlığını sonunda 1757’de veremden veya mide kanserinden 30 Ekim 1757’de öldü.
III. Mustafa : Yüksek tansiyon hastası olan padişah 21 Ocak 1774’te beyin kanamasından öldü.
I. Abdülhamid (Islâhatçı) : 1787-1791 Osmanlı-Rus Savaşı sırasında, Anapa Kalesi’nin Rusların eline geçtiği haberi üzerine beyin kanaması geçirdi ve bir süre sonra 7 Nisan 1789’da öldü.
II. Mahmud (İnkılâpçı) : Osmanlı modernleşmesinin başlatıcısı olan ikinci Mahmud aşırı derecede içki içerdi. 28 Haziran 1839’da veremden öldü.
Abdülmecid (Tanzimâtçı) : Tanzimat dönemini başlatan sultan 25 Haziran 1861’de babası ikinci Mahmud gibi veremden öldü.
V. Murad : Tahtta en kısa süre duran Osmanlı padişahıdır. Müzmin şeker hastası idi. Bu hastalığın vücudunda meydana getirdiği tahribatın neticesinde 29 Ağustos 1904’de öldü.
II. Abdülhamid : “Kızıl Sultan mı, Ulu Hakan mı” diye Osmanlı tarihinin en çok tartışılan padişahı olan ikinci Abdülhamid, 10 Şubat 1918’de Beylerbeyi Sarayı’nda 76 yaşındayken yakalandığı zatürreenin ilerlemesi sonucu veremden öldü.
V. Mehmed (Reşâd) : Müzmin şeker hastası idi. Şekerin vücudunda yaptığı tahribat sonucunda 3 temmuz 1918’de öldü.
VI. Mehmed (Vahideddin) : Son Osmanlı padişahı olan Vahdettin San-Remo’da 16 MAYIS 1926’da kalp krizinden öldü.
